“Δεν με ρώτησες λέει ο Γλέζος, γιατί συνεχίζω; γιατί
το κάνω αυτό στην ηλικία που έφτασα, στα 92 χρόνια και δυο μήνες; Θα
μπορούσα να είμαι καθισμένος στον καναπέ, φορώντας παντόφλες. Γιατί το
κάνω αυτό;”
Και απαντάει μόνος του: “Εσύ νομίζεις ότι απέναντί
σου κάθεται ο Μανώλης, όμως κάνεις λάθος. Δεν είναι ο Μανώλης. Επειδή
κάθε φορά που ένας σύντροφος επρόκειτο να πάει για εκτέλεση έλεγε: Μη με
ξεχνάς! Όταν θα λες ‘καλημέρα’, θα με σκέφτεσαι. Όταν θα πίνεις κρασί,
θα λες τ’ όνομά μου. Γι αυτό τα κάνω αυτά. Ο άνθρωπος που βλέπεις είναι
όλοι οι σύντροφοι που δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Και δεν τους ξεχνώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου